Tarot der nevelen (Tarot gehuld in mystieke nevelen der nacht, Nederlands)

In het jaar 1850, onder een hemel die gehuld was in een zachte sluier van mist, werd een uniek tarotdeck geboren. Het was geen alledaags kaartspel, maar een verzameling mystieke visioenen, gevangen in verfijnde illustraties die leken te zweven tussen werkelijkheid en droom. De maker, een vergeten kunstenaar genaamd John Stabro, woonde aan de rand van een klein Frans dorp, waar de ochtendmist de velden als een deken bedekte. Stabro geloofde dat de nevelen en wolken een poort vormden naar verborgen kennis—flarden van visioenen die de menselijke geest niet volledig kon bevatten. Hij creëerde Het Tarot der Nevelen, een deck dat niet bedoeld was om te voorspellen, maar om de lezer mee te nemen op een reis door de tussenwereld, waar verleden, toekomst en verbeelding samenvloeiden. Elke kaart was met de hand geschilderd in zachte grijstinten, met delicate accenten van zilver en blauw, waardoor het leek alsof ze waren gehuld in mist. De Grote Arcana bestond uit raadselachtige figuren die in de verte leken te verdwijnen: De Dromer verving De Kluizenaar, een schaduwachtig wezen dat eeuwig door de mist dwaalde, op zoek naar verloren wijsheid. Het deck verdween net zo mysterieus als het verscheen. Slechts enkele exemplaren zouden over de eeuwen heen bewaard zijn gebleven, verborgen in oude bibliotheken en vergeten kelders. Maar sommigen zeggen dat, op bijzonder mistige ochtenden, een verdwaalde kaart nog steeds kan opduiken, glijdend door de nevelen, wachtend op iemand die haar geheimen durft te ontrafelen.